ﺍﻟﺒﺮﺕ ﻫﻮﺑﺎﺭﺩ:ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﺟﺪﯼ ﻧﮕﯿﺮ،
ﭼﻮﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﻤﯿﺮﯼ.
ﺷﻮ ﭘﻨﻬﺎﻭﺭ:ﻣﺎ ﻧﺪﺭﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ
ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ
ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ.
ﺟﺮﺝ ﺑﺮﻧﺎﺭﺩﺷﺎﻭ:ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ
ﺩﻫﺪ ﻭ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺩﮐﺘﺮ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ:ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﺮﺳﯿﻢ،ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ
ﻫﻤﺎﻥ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺳﮑﺎﺭ ﻭﺍﯾﻠﺪ:ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺶ،
ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ.
ﺍﻧﺸﺘﯿﻦ" :ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ ﺭﻭﯼ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ
ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺩﺭ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ
ﺑﻪ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﺍﻡ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ".
ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺎﺵ،ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻦ،ﺗﻔﮑﺮ ﮐﻦ،ﺳﭙﺲ
ﺁﺳﺘﯿﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺰﻥ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ
ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ.ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻪ
ﭼﻬﺎﺭ ﭼﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻥ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ
ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪ...
ﺳﻨﮓ...ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻥ!
ﺣﺮﻑ...ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦ!
ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ...ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻦ!
ﻭ ﺯﻣﺎﻥ...ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻦ!

ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺖ ﺁﺭﺯﻭﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ
ﺭﻭﻳﻲ
ﭼﻪ ﺯﻳﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺮﺳﻢ ﺑﻪ
ﺁﺭﺯﻭﻳﻲ؟!
ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﺟﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻨﻤﻮﺩﻩﻳﻲ ﻭ
ﺑﻴﻨﻢ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺯﺑﺎﻧﻲ،ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻔﺖ
ﻭ ﮔﻮﻳﻲ!
ﻏﻢ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺤﻨﺖ ﻫﻤﻪ
ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻗﺘﻠﻢ
ﺗﻮ ﺑِﺒُﺮ ﺳﺮ ﺍﺯ ﺗﻦِ ﻣﻦ،ﺑِﺒَﺮ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻧﻪ،
ﮔﻮﻳﻲ!
ﺑﻪ ﺭﻩ ﺗﻮ ﺑﺲ ﻛﻪ ﻧﺎﻟﻢ،ﺯ ﻏﻢ ﺗﻮ ﺑﺲ ﻛﻪ
ﻣﻮﻳﻢ
ﺷﺪﻩﺍﻡ ﺯ ﻧﺎﻟﻪ،ﻧﺎﻟﻲ،ﺷﺪﻩﺍﻡ ﺯ ﻣﻮﻳﻪ،
ﻣﻮﻳﻲ
ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺷﺪﻝ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻄﺮﺏ ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻪ
ﺗﺎﺭ،ﭼﻨﮕﻲ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻮﺷﻢ ﻛﻪ ﭼﻨﮕﻲ ﺑﺰﻧﻢ ﺑﻪ
ﺗﺎﺭ ﻣﻮﻳﻲ!
ﭼﻪ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﺪ ﺳﻮﻱ ﺁﺏ،ﺗﺸﻨﻪ
ﻛﺎﻣﻲ؟
ﭼﻪ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺎﻡ ﺟﻮﻳﺪ ﺯ ﻟﺐ ﺗﻮ،
ﻛﺎﻣﺠﻮﻳﻲ؟
ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﺮﺣّﻢ،ﺩﻣﻲ ﺍﻱ ﺳﺤﺎﺏ
ﺭﺣﻤﺖ!
ﻣﻦ ﺧﺸﻚ ﻟﺐ ﻫﻢ ﺁﺧﺮ ﺯ ﺗﻮ ﺗَﺮ ﻛﻨﻢ
ﮔﻠﻮﻳﻲ؟!
ﺑﺸﻜﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺩﻝ ﻣﻦ،ﺑﻪ ﻓﺪﺍﻱ ﭼﺸﻢ
ﻣﺴﺘﺖ!
ﺳﺮ ﺧُﻢّ ﻣﻲ ﺳﻼﻣﺖ،ﺷﻜﻨﺪ ﺍﮔﺮ
ﺳﺒﻮﻳﻲ
ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺳﻢ ﺗﻔﺮّﺝ،ﺑﻪ ﭼﻤﻦ ﺭﻭﻧﺪ ﻭ
ﺻﺤﺮﺍ
ﺗﻮ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﻧﻪ،ﺑﻨﺸﻴﻦ ﻛﻨﺎﺭ
ﺟﻮﻳﻲ!
ﻧﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﺭﻩ ﺩﻫﻨﺪﻡ،ﻛﻪ ﮔﻠﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ
ﺑﻮﻳﻢ
ﻧﻪ ﺩﻣﺎﻍ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﮔﻞ ﺷﻨﻮﻡ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ،
ﺑﻮﻳﻲ
ﺯ ﭼﻪ ﺷﻴﺦ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ،ﺳﻮﻱ ﻣﺴﺠﺪﻡ
ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ؟!
ﺭﺥ ﺷﻴﺦ ﻭ ﺳﺠﺪﻩﮔﺎﻫﻲ،ﺳﺮ ﻣﺎ ﻭ
ﺧﺎﻙ
ﻛﻮﻳﻲ
ﺑﻨﻤﻮﺩﻩ ﺗﻴﺮﻩ ﺭﻭﺯﻡ،ﺳﺘﻢ ﺳﻴﺎﻩ
ﭼﺸﻤﻲ
ﺑﻨﻤﻮﺩﻩ ﻣﻮ ﺳﭙﻴﺪﻡ،ﺻﻨﻢ ﺳﭙﻴﺪﺭﻭﻳﻲ!
ﻧﻈﺮﻱ ﺑﻪ ﺳﻮﻱِ)ﺭﺿﻮﺍﻧﻲِ(ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ
ﻣﺴﻜﻴﻦ
ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺩﺭﺕ،ﺍﻣﻴﺪﺵ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ
ﺳﻮﻳﻲ

ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﻗﻔﺲ ﺑﺴﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﻧﻔﺴﻢ ﺭﺍ،ﺣﺎﻻ
ﻛﻪ ﺩﺭﻱ ﻫﺴﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ،ﺣﺎﻻ ﻛﻪ
ﻣﻘﺪﺭ ﺷﺪﻩ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﻴﺮﻡ،ﺳﯿﻼﺏ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ
ﻣﻦ ﺍﺛﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ،ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﺩﺭﻫﺎ ﻫﻤﮕﯽ
ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ،ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﭘﺸﺖ
ﺩﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ...

ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﮔﻞ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺍﺷﻚ ﺑﻪ
ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺍﻭ ﭘﻞ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ
ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺮ ﺩﺍﻣﻦ ﻣﺎ ﺩﺳﺖ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﺰﻧﯿﺪ*******
*******ﺑﺮ ﺩﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩﺍﯾﻢ
ﻫﻤﺮﻩ ﺧﯿﻞ ﻏﻢ ﻭ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﺁﻩ ﺁﻣﺪﻩﺍﯾﻢ ﭼﻮﻥ
ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣُﻠﮏ ﺟﻬﺎﻥ ﻻﺟﺮﻡ
ﺳﻮﻯ ﺭﺿﺎ ﺑﻬﺮ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯾﻢ*******
******* *******ﺯﺍﺋﺮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﻡ ﺁﻗﺎ ﺑﻪ
ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟ ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻫﻢ،ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ،ﺗﻨﻬﺎ،ﺑﻪ
ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ؟ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺁﻫﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ
ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﻢ ﺿﺎﻣﻦ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺁﻫﻮﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ
ﺭﺳﯽ؟ ﻣﻦ ﺩﺧﯿﻞ ﺍﻟﺘﻤﺎﺳﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺖ
ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﻫﺸﺘﻤﯿﻦ ﺩﺭﺩﺍﻧﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﻣﯽ
ﺭﺳﯽ

گفتی كه مرا دوست نداری گله ای نیست بین من و عشق تو ولی فاصله ای نیست گفتم كه كمی صبر كن و گوش به من كن گفتی باید بروم حوصله ای نیست پرواز عجب عادت خوبیست ولی حیف رفتی تو و دیگر اثر از چلچله ای نیست گفتی كه كمی فكر خودم باشم و آن وقت جز عشق تو در خاطر من مشغله ای نیست رفتی تو خدا پشت و پناهت به سلامت بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست »

زندگی یعنی مسیری رو بهآب
زندگی یعنی نه بیداری نه خواب
زندگی یعنی سرای امتحان
زندگی یعنی در آن عاشق بمان
زندگی یعنی کمی و کاستی
زندگی یعنی دروغ و راستی
زندگی یعنی صفا، مهر و وفا
زندگی یعنی ستم، جور و جفا
زندگی یعنی سفر،راهی دراز
زندگی یعنی جهانی رمزدار
زندگی یعنی مهی در پشت ابر
زندگی یعنی بلا و درد و صبر
زندگی یعنی دو روزی میهمان
زندگی یعنی فریب میزبان
زندگی یعنی ...

خیلی سخته درد خود از دیگران شنیدن دیگه از عاشقی
نگفتن و از عشق نخوندن خیلی سخته از پرستوها پروازشون و
گرفتن یه عالم غم و غصه به دوش کشیدن خیلی سخته دنیای
عاشق و از عاشق ربودن بی عشق شعر عاشفانه عارفانه سرودن
خیلی سخته بعد دل سپردن دل بریدن از اونی که دوستش داری
دوستت ندارم شنیدن...

ﯾﺎﺩﻣﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ:
ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﻣﻴﺸﻪ،ﻫﻢ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﻱ ﺧﺴﺘﻪ ﭘﺪﺭ ﺩﻳﺪ....
ﻫﻢ ﺗﻮﻱ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﺎﺩﺭ...
ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻳﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ

ﺯﻟﻒ ﺭﺍﺗﺎﺏ ﻣﺪﻩ ﺗﺎ ﻧﺪﻫﯽ ﺑﺮﺑﺎﺩﻡ..ﻧﺎﺯ
ﺑﻨﯿﺎﺩﻣﮑﻦ ﺗﺎﻧﮑﻨﯽ ﺑﻨﯿﺎﺩﻡ..ﺭﺥ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯﮐﻪ ﻓﺎﺭﻍ
ﮐﻨﯽ ﺍﺯﺑﺮﮒ ﮔﻠﻢ..ﻗﺪﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺯﮐﻪ ﺍﺯﺳﺮﻭ ﮐﻨﯽ
ﺍﺯﺍﺩﻡ..ﺷﻬﺮﻩ ﺷﻬﺮ ﻣﺸﻮﺗﺎﻧﻨﻬﻢ ﺳﺮﺩﺭﮐﻮﻩ..
ﺷﻮﺭﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﻨﻤﺎﺗﺎﻧﮑﻨﯽ ﻓﺮﻫﺎﺩﻡ..ﻣﯽ ﻣﺨﻮﺭ
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺗﺎ ﻧﺨﻮﺭﻡ ﺧﻮﻥ ﺟﮕﺮ..ﻏﻢ ﺍﻏﯿﺎﺭ
ﻣﺨﻮﺭ ﺗﺎ ﻧﮑﻨﯽ ﻧﺎﺷﺎﺩﻡ..ﺷﻤﻊ ﻫﺮﺟﻤﻊ
ﻣﺸﻮﻭﺭﻧﻪ ﺑﺴﻮﺯﯼ ﻣﺎﺭﺍ..ﯾﺎﺩﻫﺮﻗﻮﻡ ﻣﮑﻦ ﺗﺎ
ﻧﺮﻭ ﯼ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻡ..ﺭﺣﻢ ﮐﻦ ﺑﺮﻣﻦ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﻭﺑﻪ
ﻓﺮﯾﺎﺩﻡ ﺭﺱ..ﺗﺎﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺩﺭﺍﺻﻒ ﻧﺮﺳﺪ
ﻓﺮﯾﺎﺩﻡ..ﺩﻟﻢ ﺍﺯﺟﻮﺭ ﺗﻮ ﺣﺎﺷﺎﮐﻪ ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﺪ
ﺭﻭﯼ..ﻣﻦ ﺍﺯﺍﻧﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﻨﺪﺗﻮﺃﻡ ﺁﺯﺍﺩﻡ ..

ﭼﺘﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺴﺖ،
ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻓﺖ.
ﻓﻜﺮ ﺭﺍ،ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺩ.
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ
ﺭﻓﺖ.
ﺩﻭﺳﺖ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻳﺪ.
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺴﺖ.
ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻴﺰ ﻧﻮﺷﺖ،ﺣﺮﻑ ﺯﺩ،
ﻧﻴﻠﻮﻓﺮ ﻛﺎﺷﺖ
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﺮ ﺷﺪﻥ ﭘﻲ ﺩﺭ ﭘﻲ،
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﺏ ﺗﻨﻲ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻮﺿﭽﻪ
«ﺍﻛﻨﻮﻥ»ﺍﺳﺖ.
((

ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯﺍﻣﺮﻭﺯﺟﻔﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﮔﺮﮐﻪ ﺩﺭﺧﻮﯾﺶ ﺷﮑﺴﺘﯿﻢ ﺻﺪﺍﯾﯽ
ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺧﻮﺩﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﺮﺩﺭﺩﮐﻪ ﺍﺯﺩﻭﺳﺖ ﺭﺳﺪ
ﺑﻬﺮﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﻓﮑﺮﺩﻭﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺟﺎﯼ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺑﺮﺩﮔﺮﺍﻥ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ
ﺷﮑﻮﻩ ﺍﺯﻏﯿﺮﺧﻄﺎﻫﺴﺖ ﺧﻄﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﻭﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺳﺮﺳﺠﺎﺩﻩ ﯼ ﻋﺸﻖ
ﺟﺰﺑﺮﺍﯼ ﺩﻝ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺩﻋﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﻭﺭﺧﻮﯾﺶ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ
ﺟﺰﺑﻪ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺧﺪﺍﺩﻭﺳﺖ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮﻣﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﻣﺎﻧﺪ
ﻃﻠﺐ ﻋﺸﻖ ﺯﻫﺮﺑﯽ ﺳﺮﻭﭘﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﮔﻠﻪ ﻫﺮﮔﺰﻧﺒﻮﺩ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺩﻟﺴﻮﺧﺘﮕﺎﻥ
ﺑﺎ ﻏﻢ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﻭﺷﻔﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪﺍﮔﺮﺷﺎﺧﻪ ﮔﻠﯽ ﺭﺍﭼﯿﺪﯾﻢ
ﻭﻗﺖ ﭘﺮﭘﺮﺷﺪﻧﺶ ﺳﺎﺯﻭﻧﻮﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﭘﺮﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻫﻨﺮﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺮﺷﮑﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﻣﻦ ﻭﻣﺎﯾﯽ
ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮ ﺧﺪﺍ
ﺑﯽ ﺳﺒﺐ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮﺧﺪﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺻﻔﺖ ﺑﺎﺭﺯﻋﺸﺎﻕ ﺧﺪﺍﺳﺖ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯﯾﻨﮑﺎﺭ ﺍﺑﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
+

)
ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ ﻣﺰﻥ
ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﯾﮏ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ ﻣﺰﻥ
ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﭼﺸﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ
ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ
ﻣﺰﻥ
ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮ ﻧﮕﺮﺩﻡ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ
ﺭﺍﻫﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ
ﻣﺰﻥ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺸﮑﻨﯽ ﻗﻠﺐ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻣﺮﺍ
ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﮐﺎﺭ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ
ﻣﺰﻥ
ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﻋﻬﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻨﯽ
ﺍﯾﻦ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻧﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ
ﻣﺰﻥ
ﺣﺮﻑ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺗﻮﺍﻡ
ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﺍ ﻣﺰﻥ

ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ,ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻐﺾ ﻣﯿﮑﻨﻢ,
ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﯿﺎﺩ,ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ
ﭘﺎﮎ ﮐﻨﺪ,ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﺪ:ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﺩﻣﺎ
ﺍﺫﯾﺘﺖ ﻣﯿﮑﻨﻦ؟!!!ﺑــﯿـــﺎ
ﺑــــــﺮﯾــــــــﻢ...............::

+ﮔﺎﻫﻲﮔﻤﺎﻥﻧﻤﻲﻛﻨﻲﻭﻟﻲﻣﻲﺷﻮﺩ،
ﮔﺎﻫﻲﻧﻤﻲﺷﻮﺩ،ﻧﻤﻲﺷﻮﺩﻛﻪﻧﻤﻲﺷﻮﺩ؛
ﮔﺎﻫﻲﻫﺰﺍﺭﺩﻭﺭﻩﺩﻋﺎﺑﻲﺍﺟﺎﺑﺖﺍﺳﺖ،
ﮔﺎﻫﻲﻧﮕﻔﺘﻪﻗﺮﻋﻪﺑﻪﻧﺎﻡﺗﻮﻣﻲﺷﻮﺩ؛
ﮔﺎﻫﻲﮔﺪﺍﻱﮔﺪﺍﻱﮔﺪﺍﻳﻲﻭﺑﺨﺖﻧﻴﺴﺖ،
ﮔﺎﻫﻲﺗﻤﺎﻡﺷﻬﺮﮔﺪﺍﻱﺗﻮﻣﻲﺷﻮﺩ...ﺩﻛﺘﺮ
علی شریعتی

ﺷﺎﮔﺮﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩﺵ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﻋﺸﻖ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﮔﻨﺪﻡﺯﺍﺭ ﺑﺮﻭ ﻭ ﭘُﺮ
ﺧﻮﺷﻪﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﺧﻪ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭ،ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ
ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﮔﻨﺪﻡﺯﺍﺭ،ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ
ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ ﺗﺎ ﺧﻮﺷﻪﺍﯼ
ﺑﭽﯿﻨﯽ!ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﻨﺪﻡﺯﺍﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﻣﺪﺗﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺮﮔﺸﺖ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻪ
ﺁﻭﺭﺩﯼ؟ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﻫﻴﭻ!
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﯽﺭﻓﺘﻢ،ﺧﻮﺷﻪﻫﺎﯼ ﭘُﺮ ﭘﺸﺖﺗﺮ
ﻣﯽﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮ ﭘﺸﺖﺗﺮﻳﻦ،ﺗﺎ
ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﮔﻨﺪﻡﺯﺍﺭ ﺭﻓﺘﻢ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:ﻋﺸﻖ
ﻳﻌﻨﯽ ﻫﻤﻴﻦ!ﺷﺎﮔﺮﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﭘﺲ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ
ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﺮﻭ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ
ﺩﺭﺧﺖ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ﻛﻪ ﺑﺎﺯ
ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ!ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺭﻓﺖ
ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺩﺭﺧﺘﻲ ﺑﺮﮔﺸﺖ.
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺷﺪ.ﺷﺎﮔﺮﺩ
ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺭﺍ
ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻡ،ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩﻡ،ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﻴﺪﻡ ﺍﮔﺮ
ﺟﻠﻮ ﺑﺮﻭﻡ،ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ.ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺖ:ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻫﻢ ﻳﻌﻨﯽ ﻫﻤﯿﻦ !!

ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ"ﺭﺍ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﮕﻮ!ﻧﺘﺮﺱ...
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎﯾﺪ..

ﺩﻻ ﮐﻮﯼ ﺣﺴﯿﻦ ﻋﺮﺵ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ/ﻣﻄﺎﻑ ﻭ
ﮐﻌﺒﻪ ﺩﻝ ﻫﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﺍﮔﺮ ﺧﯿﻞ ﺷﻬﯿﺪﺍﻥ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ/ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ
ﻋﻠﯽ،ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﺍﺭﺑﻌﯿﻦ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺗﺴﻠﯿﺖ ﺑﺎﺩ.
.
.

ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﺣﺲ ﺯﯾﺒﺎﯾﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺻﺤﺮﺍ،
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﺍﺱ ﻣﺮﮒ ﻣﯿﺪﺯﺩﺩ ﺳﮑﻮﺗﺖ
ﺭﺍ،ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﻧﺴﯿﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ" :ﮐﻨﺎﺭﺕ
ﻫﺴﺘﻢ ﺍﯼ ﺗﻨﻬﺎ"

‏"آوای درد" روزها و شب ها در آرزوهای خود غرقیم و لی انگار دست یافتن به آن ها خیالی بیش نیست.گویا در زندانی گیر کرده ایم که رهایی از آن محال است.روز به روز دیوارها و میله های این زندان مستحکم تر از روز قبل میشود.داروغه ی شهر با وعده های پوچالی و بزک شده ساه دلان را می فریبدو بر اسب تیزرو خود می تازد.گویا این مردمان اختیار خود را ندارندو هرچه به آن ها تحمیل شود؛بی هیچ مقاومتی می پذیرند.او می گوید شما مدیون منید.)همه بیکارو بهای اجناس سرسام آور؛مسافرت در داخل مملکت فقط با صرف هزینه ی گزاف ممکن می باشد.انگار در این سرزمین؛روستازادگان؛کشاورزان؛کارگران آدم نیستند.آنها باید در بدبختی دست و پا بزنندو در حسرت روزهای رؤیایی بغض کنند و به مرگ تدریجی جان دهند.آن ها از این همه عدالت خسته شده اند.بس است یک مقداری هم از این عدالت بی عدالتی کم بکنید.نگویید ما شیعه ایم و حکومتمان اسلامی است.اسلام در کجای این سرزمین مشهود است.سرزمین معتادان؛بیکاران؛متکدیان؛دزدان؛و آنانی که در حسرت یک روز خوش به آینده چشم دوخته اند.همه برای رفاه چند نفر زندگی می کنند

ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎﯼ
ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﺗﺒﺤﺮ ﺩﺍﺷﺖ.ﺍﻭ ﭘﺲ
ﺍﺯ30 ﺳﺎﻝ ﺧﺪﻣﺖ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﯾﺎﺩ ﻭ ﺧﺎﻃﺮﯼ
ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺯ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺷﺪ.ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ،ﺍﺯ
ﻃﺮﻑ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻓﻊ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ
ﻻﯾﻨﺤﻞ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎﯼ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ
ﺩﻻﺭﯼ ﺑﺎ ﺍﻭﺗﻤﺎﺱ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.ﺁﻧﻬﺎ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﯽﺁﻣﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ
ﻫﯿﭻﮐﺴﯽ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﺭﺍ ﺭﻓﻊ ﮐﻨﺪ،
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ،ﻧﻮﻣﯿﺪﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻓﻊ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﻮﻓﻖ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﻣﻬﻨﺪﺱ،ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻏﺒﺖ
ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ.ﺍﻭ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﻭﺍﺭﺳﯽ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ
ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮐﺎﺭ،ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﮔﭻ
ﻋﻼﻣﺖ ﺿﺮﺑﺪﺭ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹ
ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﺸﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪﯼ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:
ﺍﺷﮑﺎﻝ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ.
ﺁﻥ ﻗﻄﻌﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺑﺎﺭ
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﺍﻓﺘﺪ.ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﺧﻮﺩ
ﺭﺍ 50000 ﺩﻻﺭ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻭ
ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ
ﺑﻄﻮﺭ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺍﯾﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﻫﺪ:
ﺑﺎﺑﺖ ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﮔﭻ:1 ﺩﻻﺭ ﻭ ﺑﺎﺑﺖ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺿﺮﺑﺪﺭ ﺭﺍ ﮐﺠﺎ ﺑﺰﻧﻢ:49999 ﺩﻻر